راه تشخیص پوکی استخوان

چگونه تشخيص دهيم مبتلا به پوكی استخوان هستيم؟

پوكی استخوان فاقد هرگونه علامتی است و تا زمانی كه شكستگی رخ ندهد فرد متوجه پوكی استخوان خود نميشود. از عوامل خطر پوكی استخوان ژنتيک ، جنسيت زن ، سوء تغذيه ، بي تحركی ، مصرف برخی داروها ، سيگار و افزايش سن ميباشد. بعد از سن يائسگی در زنان شيوع پوكی استخوان چشم گير است.

پيشتر از اين سن پوكی استخوان را ٥٠ سالگی ميدانستند ولی امروزه اين سن به ٣٥ سالگی كاهش يافته. كسانی كه عوامل خطر ابتلا به پوكی استخوان را دارند ميبايست از نظر ابتلا به اين بيماری بررسی گردند. اگر در خانواده خود سابقه شكستگی لگن و يا شكستگی ديگری كه با ضربه نه چندان زياد رخ داده است ، نيازمند بررسی می باشيد همچنین خانمهای بالای ۵۰ و آقایان بالای ۶۰ سال

دانسيتومتری و يا تراكم سنجی روشی است كه در تشخيص پوكی استخوان بكار ميرود.در اين روش ، تراكم استخوان فرد را با دو معيار ، اول برحسب استخوان افراد جوان و دوم برحسب افراد هم سن خود فرد مقايسه ميكنند.

ممكن است سه حالت وجود داشته باشد:

حالت اول طبيعی بودن تراكم استخوان.

حالت دوم مرحله قبل از پوكی كه استئوپنی گفته ميشود.

حالت سوم مرحله پوكی استخوان و يا استئوپورز ميباشد.